- Posted By: admin
- Komentarze: 0
Zgodnie z nowo opracowanym przez Ministerstwo Finansów ?Standardem dotyczącym wyjaśnień i wezwań? Urzędy Skarbowe w całym kraju będą stosować jednolite zasady postępowania podczas nawiązywania kontaktu z podatnikiem. Pierwszą formą kontaktu z podatnikiem ma być kontakt telefoniczny zarówno w sytuacji, gdy chodzi o wyjaśnienie danej sprawy z podatnikiem (np. ustalenie kwestii porządkowych dla prowadzonej kontroli, w tym określenie numeru telefonu, pod którym należy kontaktować się z kontrolowanym), jak i o wezwanie go do dokonania określonej czynności (np. złożenia deklaracji lub jej skorygowania, uzupełnienia braków formalnych wniosku), chyba że zgodnie z prawem zachodzi bezwzględna konieczność wysłania pisemnego wezwania.
Podstawa prawna, o którą oparto Standard: Ustawa z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja Podatkowa.
Art. 160. § 1. W sprawach uzasadnionych ważnym interesem adresata lub gdy stan sprawy tego wymaga, wezwania można dokonać telegraficznie lub telefonicznie albo przy użyciu innych środków łączności, z podaniem danych wymienionych w art. 159 § 1 i 1a.
§ 2. Wezwanie przekazane w sposób określony w § 1 powoduje skutki prawne tylko wtedy, gdy nie ma wątpliwości, że dotarło do adresata we właściwej treści i w odpowiednim terminie.
Wezwanie na gruncie Ordynacji podatkowej jest czynnością materialno ? techniczną (procesową) organu podatkowego dokonywaną w ramach:
-
czynności sprawdzających,
-
kontroli podatkowej,
-
właściwego postępowania podatkowego lub administracyjnego, w tym egzekucyjnego.
Wybór formy wezwania Standard pozostawia wyłącznej decyzji pracownika prowadzącego daną sprawę zalecając jednak, aby w pierwszej kolejności podejmowane były działania z wykorzystaniem kontaktu telefonicznego. Rozmowa ma kończyć się udokumentowaniem jej w formie notatki służbowej/adnotacji lub pisma przy wykorzystaniu dostępnych w urzędach narzędzi informatycznych. Praktyka pokaże, na ile sporządzane zgodnie ze Standardem przez pracowników Urzędów Skarbowych notatki/adnotacje będą pełniły funkcję dowodową w rozumieniu art. 180 Ordynacji podatkowej.
Formę telefoniczną wezwań Standard zasadniczo przewiduje w sytuacjach gdy:
-
podatnik wskazał numer telefonu do kontaktu w zgłoszeniu identyfikacyjnym/aktualizacyjnym albo w treści dokumentu objętego postępowaniem,
-
niezbędne jest szybkie złożenie wyjaśnień lub dostarczenie dokumentów.
Wezwania pisemne - zgodnie ze Standardem - kieruje się w sytuacji, gdy:
-
określone czynności wymagają udziału strony lub innych osób,
-
jest to niezbędne do wyjaśnienia okoliczności składających się na stan faktyczny sprawy,
-
konieczne jest ustalenie okoliczności faktycznych lub prawnych służących rozstrzygnięciu sprawy w różnych fazach postępowania dowodowego aż do jego za kończenia,
-
podatnik nie wskazał kontaktu telefonicznego lub nie reaguje na wcześniejsze telefony/nie wywiązuje się z uprzednio dokonanych uzgodnień.
Przykłady zalecanych przez Standard form kontaktu:
-
wezwanie do złożenia brakującej deklaracji lub korekty deklaracji ? telefoniczne/pisemne,
-
wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosków, odwołań ? telefonicznie/pisemnie,
-
wezwania kierowane przez komórkę rachunkowości podatkowej ? w pierwszej kolejności telefoniczne, w dalszej ? pisemne,
-
wezwanie kierowane przez komórkę obsługi bezpośredniej do okazania dokumentów (fotokopii dokumentów), których posiadanie przez podatnika wymaga przepis prawa ? wyłącznie pisemnie,
-
wezwanie do złożenia wyjaśnień w sprawie przyczyn niezłożenia deklaracji lub zeznania ? wyłącznie pisemnie,
-
wezwanie do złożenia zeznania w postępowaniu podatkowym ? wyłącznie pisemnie,
-
wszelkie wezwania kierowane przez komórkę kontroli podatkowej ? wyłącznie pisemnie.